MEVSİMİNE GÖRE YAPILIR
Yılın son ayı olan Aralık ayı da, kendini takvim sayfalarından öne çıkardı. Aralık ayı, yılın son ayı olma özelliğinin yanı sıra kış mevsiminin de ilk ay olma özelliğini de taşımaktadır.
Aralık ayının bir başka özelliği de, eski yılın yavaş yavaş gitmesi yerini yeni yıla bırakacak olmasıdır.
Son baharda başlayan kış hazırlıkları, bu aya da sarksa da, çoğu bitti.
Bir çok kişi kış, hazırlıkları arasında turşular kurdu, konserveler yaptı, her türlü meyveden reçeller pişirdi, taze sebzeleri yıkayıp, difrize yerleştirdi.
Kış hazırlıkları aklıma çocukluğumu getirdi. Benim çocukluğumda doğalgazlı evler yoktu. Kaloriferli evlerde sayılıydı. Benim çocukluğumda kömür sobası ve kuzineler vardı.
Mahallemizde kışa hazırlık yaz aylarında başlardı. Odun yaptırılır, kömür alınırdı. Olmazsa olmaz fındık kabuğu da, çuval çuval evlerin odunluğuna taşınırdı.
Tarladan çıkan patatesler, evlerde özel yaptırılan sandıklara konurdu. Elma, armut, karayemiş gibi meyveler fırınlarda kurutulup, bez torbalarda kışa saklanırdı.
Tarladan toplanan fasulyeler, küplerde turşu yapılarak saklanırdı. Mısırlar koçanlarıyla birlikte tarlalardan, tahta seran derlere taşınırdı.
Günlükten çok imece usulü çalışılırdı. Fındık mevsimi gelince, herkesin yüzünde güller açardı. Kimi günlüğe gitmenin sevincini yaşarken kimi de, fındık bahçesine girecek olan günlükçülerin telaşını yaşardı. Fındık imece usulü toplanmaz, her daim günlükle toplanırdı.
Fındıklar bugünkü gibi patosla ayrılmazdı. Harmana serilen fındıklar, bir kaç gün güneşte bekletilir, sonra tırmıkla çevrilirdi. Yere düşen tanenin üzerindeki kafkal yine tırmıkla kenara çekilir, tozlu kalan tane rüzgarda savrulurdu.
Zor işti ancak yapılması gerekendi.
Annemle, teyzem; bu konuda uzmanlaşmış kişilerdi. Patosun yaptığı işi onlarda birkaç saatte yapardı. Her ikisi de, erken kalkıp, fındıkları kafkaldan ayırdıktan sonra tozlu fındığı savururdu.
Tozdan temizlenen fındıklar, bizim aracılığımızla beton üzerine dökülür, güneşe verilirdi. Sıra fındıkların kurumasına gelirdi. Fındıklar güneşte kururken, kafkalda kalan fındıklarda elle seçilirdi. Kimi minderin üzerine oturup, seçer kimi de iskemlede oturup, seçerdi. Seçilen fındıklar ayrı yerde kurutulurdu. Fiskobirlik’e verilmez, pazarda satılırdı.
Rüzgarda savrulup, betonda kuruyan fındık, Fiskobirlik’te satılması için de, önceden gün alınırdı.
Yıllar geçse de, kış hazırlıkları dönemine göre farklılıklar gösterse de, yine kış hazırlığıdır.