HERKES DÜŞÜNECEK
Her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başladı.
Doğruya, yanlış! Yanlışa, doğru! Denilir oldu. Hak, hukuk gibi insanın insan olma özelliğine sahip kavramlar, miadını doldurmuş gibi köşeye atıldı.
Eleştiremezsiniz yanlış yapılan bir şeyi yanlıştır diyemezsin. Kısacası kötülük yapanların kötülük yanına kar kalıyor. Ne kadar kötülük yapılırsa yapılsın, söylememek için ağızlara adeta fermuar çekildi.
Fermuar dedim de, aklıma bir başka konu geldi. Yazayım, efendim!
Ben yazayım sizde dikkatle okuyun. Yok, öyle yağma! Okumak zorundasınız.
Okumak derken, gözler satırların üzerinde gezinti yaparak değil, okuduğunu tam manasıyla anlamak gerek.
Neyse, gelelim fermuar meselesine. Konuyu uzattım, diye sakın paniğe kapılmayın. Er geç yazılacak. Aceleniz ne? Acele işe, şeytan karışır. Onun için her kelimeyi tane tane sindire sindire okuyun ki, bir başkasına anlatırken, saçmalamayın.
Son günlerde o kadar saçmalayan oldu ki, nereden hangisinden başlasam inanın bilmiyorum. Herkes; “benim” diyor. Tabii, efendim! Sen, sensin. Kimse bir başkasının kimliğine bürünecek değil. Korkunuz buysa, üzülmeyin. Bu da geçer. Hayatta, ne geçmiyor ki?
Dün çocuktun, bugün yetişkin! Yarında yaşlı bir insan.
Söz sözü açınca, işte kalemde başka bir yana kaydı.
Neyse efendim. Gelelim fermuara. Fermuar sistemiyle, otoparktan çıkış yapılıyordu. Önümüzde ki aracın çıkışın bekledikten sonra sıra bizim araca geldi. Çıkış kapısına doğru ilerleyince, yan tarafta duran araç sürücüsü, sıranın kendisinde olduğunu iddia etti.
Oysa fermuar sistemi bir sağdan bir soldan ilerler. Sıra bizim araca gelmişti. Doğal olarak aracımızla ilerledik.
Kadın sürücü, nereden fermuar sistemini bilsin. Başını öne doğru çıkartarak; “sağır mısın, sağır mısın, sıra benim.” Bağırdı.
Direksiyon başında oturan kardeşim hiç yanıt vermedi. Kadın daha da, sesini yükselterek; “ sana diyorum, sağır mısın? ”
Kardeşim, hiç bir şey olmamış gibi ilerleyince, kadın öfkeden deliye döndü.
Fermuar sistemi bu. Ambulanslarda seyir halinde bu sistemi kullanmıyor mu? Bilmek başka bir şey. Bilmemek de, başka bir cahillik. Bilgili olmak zor. Ancak cahil olmak çok kolay.
Her kim olursa olsun. Yaptığı hatayı kabul etmeli. Hatasını kabul eden, toplumu germeyendir. İnsanları ayrıştırmak, ikilik yaratmak, kutuplaştırmak sadece kavganın önünü açar. Dahası düşmanlığı beraberinde getirir.
Herkes elini vicdanına koyacak ve düşünecek.
