DUYGU KARAHASANOĞLU


DÜNYA BU! 

Kula kulluk yapanlar, kul hakkı yiyenler, mal mülk yığanlar,


                                           DÜNYA BU!   

 

                    Kula kulluk yapanlar, kul hakkı yiyenler, mal mülk yığanlar, haramla geçinenler, makam unvana değer verenler. Ne zaman kendilerini hesaba çekecek? 

Bu hesap öyle bir hesap ki, günü geldiğinde, bunun nasıl bir şey olduğunu anlayacaklar. 

Bugün varsın, yarın yoksun! Her şey bir anda yok olup gider. Beklenmedik zamanda, beklenmedik olaylar hasıl olur. 

Ne diye kula kulluk yapılıyor? İşte bunu anlamak oldukça zor. İnsan, belli zaman içerisinde dünyada vakit doldurduğunu asla unutmamalı. 

Onun için bir kul, bir başka kula kulluk etmesinin manası yoktur.

               Dünya bir geçit yeridir. Belli süreliğine dünyada kalındıktan sonra ahret yurduna geçiş yapılır.  Bunu bilmeyen yoktur. 

Aynı zamanda bir durak yeri olan dünyaya, ne için bu kadar anlam kazandırıldı? Para pul, ne için insan değerinin önüne geçirildi? Ne için her şey maddiyatla ölçülür oldu? 

                    Kul hakkı yemenin nasıl bir şey olduğunu bilir misin? Hesap günü geldiğinde verecek bir cevabın olacak mı? Helallik  almadan göçüp gittiğinde, arkada bıraktığının kalbi nasıl olacak? 

Tüm bunlar düşünülmesi gereken önemli konulardır. Hep bana, hep bana deyip, yaşantı kurmanın   bedelinin ağır olacağını hiç düşündün mü? 

                    Mal, mülk yığarken, hangi düşünce deryasındaydın? Doymak bilmeyen nefsin, yüzünden biriktirdiğin mal ve mülk ne olacak? 

Dünyada kazandıkların, dünyada kalmayacak mı?  Uğruna parçalanarak, elde etiğin mallar ne olacak? 

Bir iğne dahi alıp götüremeyeceğini bildiğin halde bunca mülke sahip olmak için hırpalanmanın ne önemi var? 

Her şey yetecek kadar olmalı. Fazlası haramdır. 

                    Haramın ne olduğunu bilmeden, onunla geçim yapanlar, nasıl bir zarar da olduklarını bilirler mi? 

Boğazdan geçen haram lokmanın hesabı mutlaka yapılmalıdır. Haram yoldan kazanılan her şey, bir gün, elden çıkacağı aşikardır. 

Haram yiyenlerin, yüzleri de, o oranda çirkindir. Hayatları perişan, canları sıkkındır. Mutsuz, bir o kadar sinirlidir. Maneviyatları boş, hayatları karanlıktır. Gözleri dönmüş, ruhları şeytana satılmıştır. Nefislerinin kurbanı olup, şeytanın en iyi dostudur. 

                    Makama unvana, insanlığını değiştirenler, şunu bilmelidir ki, bir gün sahip olduğu o makam ve unvan, elinden çıkacaktır.  

Ölüm meleği geldiğinde sahip olduğu unvan ve makamın ne kadar değersiz olduğunu anlayacaktır. 

Onun içindir ki, hiç kimse; malına, mülküne, makamına, unvanına güvenmemeli. Dünya heveslerine aldanmamalı. Bir gün hesap vereceğini bilmeli. 

Dünya bu! Her şey boş, her şey yalan!