Fatma Karahasanoğlu


ANNE VE OĞUL

Adamın biri her gün eve geç gelir


                                                           ANNE VE OĞUL 

 

                               Adamın biri her gün eve geç gelir. Eşi nerede olduğunu sorunca, adamın cevabı;  “iş toplantısındaydım. Geç bitti.” Olur. 

Bir akşam,iki akşam, üç akşam derken, aylar geçer. 

Kadın eşinden iyice şüphelenmeye başlar. Bir gün eşini takip eder. Önce eşinin çalıştığı iş hanının önüne gider. Eşinin çıkışını bekler. 

Adam olan bitenden habersiz,  arabasına biner. Adam önden, kadın kendİ aracıyla arkadan takip eder. 

Adam, bir marketin önünde durur, kadında görünmeden bir köşede durur. 

Adam, marketten bir şeyler alıp, arabasının bagajına yerleştirir. Tekrar hareket eder. Kadında  arkasından kendi aracıyla hareket eder. 

Bir müddet gidildikten sonra, gece kondu mahallesine yanaşırlar. Toprak yolda bir müddet daha gittikten sonra tek katlı ahşap evin önünde adam aracını park eder. Evden içeri girer. 

Kadın, gözlerini fal taşı gibi açarak olan biteni öfkeyle izler. Eşinin kendisini aldattığından artık emin olur. Hiçbir şey yapmadan geldiği yoldan geri döner. 

Çok geçmeden eşi de, eve gelir. Kadın yine nerede olduğunu sorar. “Adam, iş toplantısındaydım uzun sürdü.” Deyince, kadın hiç bir şey söylemeden akşam yemeğini hazırlar. 

Adam, sabah erkenden işe gider. Kadın akşam olmasını iple çeker. Eşinin iş çıkış saatini bildiğinden evdeki tabancayı alıp, çantasına koyar. Aracına binip, iş hanının önünde beklemeye başlar. 

Eşinin aracı önde, kendi aracı arkada yolda ilerler. Adam yine bir eczanenin önünde durur, ilaç çantasıyla çıkar. Kadın, her hareketini pür dikkat inceler. 

Adam, gece kondu mahallesine girer. Toprak yolda gittikten sonra  tek katlı ahşap evin önünde durur. 

Kadın da, yakın bir yere aracını park eder ve araçtan iner. Kapıya birkaç kez vurur. Kapıyı, eşi açar. Kadın hiddetle bağırır; “çekil önümden. Bana bunu da yapacaktın.” 

Adam, eşinin içeri girmesini engellemek iseyince, kadın çantasındaki silahı çıkararak; “çekil önümden içeri gireceğim.”

Adam, kenara çekilir. Kadın, hşiddetle içeri girer. Karşısında kayınvalidesini görür ve yaptıklarından  utanır. Gözlerini yere indirir. 

Adam, “gördüğün gibi, annem bu evde kalıyor. Her sabah ve akşam ihtiyacını ben karşılıyorum. Hani senin evde bakmak istemeyip, huzurevine gitmesini istediğin annemi huzur evine bıraktım. Ancak annem bana öyle içli baktı ki, gönlüm annemi huzur evinde bırakmaya el vermedi. Bir arkadaşımın hiç kullanmadığı bu eve annemi getirdim. O gün bugün annemi bu evde bakıyorum.”

                              Birilerini itham etmeden önce olayın mahiyeti bilinmelidir. Her kim olursa olsun yalana baş vurmadan önce gerçeği olduğu gibi anlatmalıdır. 

Kıssadan hissede olduğu gibi anne, huzurevine verilmek istenmiş sonra da, bir evde bakılmaya başlanmış. Anne,  huzurevine hiç bırakılmayacaktı. Bırakıldıktan sonra da, getirildiği ev, eşler arasında  gizli kalmayacaktı.