38-YAŞAR BAHÇEKAPILI
ŞOFÖR-ZAHİRECİ
Ben; Yaşar Bahçekapılı Salim Zeki (Salim Efendi) Bahçekapılı oğlu, Osman Nuri ile Kamil'in Fadime Kızı Şevkiye Koçhan'ın üçü kız, üçü erkek altı evladından biri olarak 1937 de dünyaya geldim…
II. Dünya Savaş’ının en karanlık ( 1942) günleri idi; en küçüğümüz kardeşim Yadigâr annemin karnında, babam altı evladını yetim ve öksüz koyarak yeni Şehit Yönetmeliğine göre Trabzon Askeri Hastane kurtarılamayarak şehit oldu. Ablam 9 yaşında, ben 5 yaşında, Faruk 4 yaşında Saynur 3 yaşında Sevim 2 yaşında annem ile kalakaldık bir başımıza. Ancak dedem büyük insan Salim efendi bize oğul ve Tanrı Emaneti olarak kol kanat geriyordu!..
Baba olmadan hele de o yıllarda hayatta kalabilmek için verdiğimiz mücadeleyi anlatmaya veya size aktarmaya yaşlı ve yaralı yüreğim el vermeyecek onun için; kısa- kısa özetleyeceğim…
İlkokula Maçka'da başlayıp Kapıköy'de bitirdim; asker olana kadar dedemin bütün Maçka'ya tedarik (giyim -Gıda) sağlayan dükkânında Yenigün Otelinde Köy -Mezere - Yayla işlerinde boğuşurken 1954 yılına gelindiğinde; Saffet Şahinoğlu'nun Kızı Saadet Şahinoğlu ile hayatımı birleştirdim… Biri kız altı evlat ( Metin - Fevzi - Vedat- Nevin - Osman - Tarkan )ın babası oldum... ...
1957-1959 yılları arası askerliğimi Bandırma ve Çorlu da Ordinat olarak tamamladım… Askerlik dönüşünde İstanbul da iki yıl Pendik -- Kadıköy hattında, minibüsçülük yaptım... 1962 'de Maçka'ya dönerek bir süre daha Yenigün Otelini işlettim… O arada Kapıköy-Kondi' den Güney Mahallesine taşınıp 1964 senesinde Almanya acı Vatan’ın acısını tatmak için yollara düştüm...
Almanya hikâyemi kısa süreli yaşadım diyebilirim. Aldığım bir mektup sonrasında eşimin hasta olduğunu öğrendim. Bunun üzerine 1966 yılında Almanya serüvenimi sonlandırarak tekrar memleketime döndüm… Satın aldığım Ford Marka yolcu minibüsü ile tahminen bir on yılımı Maçka - Trabzon arası yolcu taşımacılığı ile geçirdim…
1977 yılına gelindiğin de yine Yenigün Otelini ve kahvehanesini çalıştırmaya başladım. Bir süre sonra fikrimi değiştirerek bunun akabinde bitişikteki kendime ait iş yerinde Zahireciliğe başladım. O ara iki dönem Güney Mahallesi halkının bana gösterdiği teveccühü sonrasında Muhtarlık görevinde bulundum...
1998 yılında Maçka'nın dağ köylerinden, fakir fukarasından ve ihtiyaçlılarından alacaklarıma bir kalem çekerek iş ve ticari hayatımı sonlandırdım. Ticari hayatım sonrasında Güney Mahallesi- Anbela da eşim ile birlikte tatildeyim diyebilirim. Yaz aylarında fındık ve bahçe işlerim beni çok mutlu kılıyordu. Şimdilerde yaşlandık ve artık yapamıyoruz. Tanrı bizi ne zaman alır bilmiyorum…
Maçka halkını ve Maçka’yı çok seviyorum…
Bir dörtlükle tamamlayalım yaşamayı…
Maçka' ya ve dünyaya! ...
Öyle bir yaşadık ki Her yan taş her yan kaya
Verdiğim emeklerim Helal olsun Maçka'ya
Belki göçer giderim Selam deyin Maçka'ya…
Kaynak Kişi;Oğlu”Şair” Metin Bahçekapılı
